Sprawdzian Do Książki Und So Weiter4 Kapitel 2

Sprawdzian do rozdziału 2 książki "Und So Weiter" dotyczy przede wszystkim czasowników modalnych oraz konstrukcji z zaimkami dzierżawczymi.

Czasowniki modalne to czasowniki, które nie wyrażają samej czynności, ale sposób, możliwość, potrzebę lub chęć jej wykonania. W języku niemieckim najczęściej używane czasowniki modalne to: können (móc, umieć), wollen (chcieć), müssen (musieć), dürfen (mieć pozwolenie), sollen (powinien) i mögen (lubić). W rozdziale 2 skupiamy się na ich odmianie w czasie teraźniejszym (Präsens) oraz na sposobie ich użycia w zdaniu.

Kluczową zasadą jest to, że czasownik modalny odmieniamy i umieszczamy na drugiej pozycji w zdaniu, natomiast czasownik główny (wyrażający czynność) znajduje się na samym końcu zdania, w swojej bezokolicznej formie (Infinitiv).

Krok 1: Odmiana czasowników modalnych w Präsens.

Każdy czasownik modalny ma swoją specyficzną odmianę, która często odbiega od standardowych wzorców. Najważniejsze to zapamiętać formy dla każdej osoby:

• können: ich kann, du kannst, er/sie/es kann, wir können, ihr könnt, sie/Sie können.
• wollen: ich will, du willst, er/sie/es will, wir wollen, ihr wollt, sie/Sie wollen.
• müssen: ich muss, du musst, er/sie/es muss, wir müssen, ihr müsst, sie/Sie müssen.

Przykład:

Zdanie bez czasownika modalnego: "Ich spreche Deutsch." (Mówię po niemiecku.)

Ze "können": "Ich kann Deutsch sprechen." (Potrafię mówić po niemiecku.) - kann na drugiej pozycji, sprechen na końcu.

Ze "wollen": "Ich will Deutsch sprechen." (Chcę mówić po niemiecku.)

Ze "müssen": "Ich muss Deutsch sprechen." (Muszę mówić po niemiecku.)

Krok 2: Konstrukcje z zaimkami dzierżawczymi.

Zaimki dzierżawcze (possessive pronouns) odpowiadają na pytanie "czyj?". W języku niemieckim odmieniają się w zależności od rodzaju, liczby i przypadku rzeczownika, do którego się odnoszą. W rozdziale 2 często pojawiają się w mianowniku (Nominativ) i bierniku (Akkusativ).

Podstawowe formy:

• mein (mój)
• dein (twój)
• sein (jego)
• ihr (jej)
• unser (nasz)
• euer (wasz)
• ihr (ich)
• Ihr (Pana/Pani)

Przykład:

Rzeczownik: "das Buch" (książka) - rodzaj nijaki.

Nominativ: "Das ist mein Buch." (To jest moja książka.)

Akkusativ: "Ich lese mein Buch." (Czytam moją książkę.) - tutaj mein nie ulega zmianie dla rzeczowników nijakich w Akkusativ.

Rzeczownik: "der Tisch" (stół) - rodzaj męski.

Nominativ: "Das ist mein Tisch."

Akkusativ: "Ich sehe meinen Tisch." (Widzę mój stół.) - tutaj forma zmienia się na meinen, ponieważ rodzaj męski w Akkusativ dodaje końcówkę "-en".

Rzeczownik: "die Tasche" (torba) - rodzaj żeński.

Nominativ: "Das ist meine Tasche."

Akkusativ: "Ich suche meine Tasche." (Szukam mojej torby.)

Praktyczne zastosowanie:

Zrozumienie czasowników modalnych jest kluczowe dla wyrażania życzeń, obowiązków i możliwości w codziennych rozmowach. Umiejętność poprawnego używania zaimków dzierżawczych pozwala na precyzyjne określanie przynależności przedmiotów i osób, co jest niezbędne do budowania poprawnych gramatycznie i logicznych zdań.