Pieśń O Rolandzie Streszczenie Szczegółowe

Wyobraź sobie wielką, średniowieczną mapę bitwy. Na niej są dwie armie. Jedna to dzielni rycerze Karola Wielkiego, a druga to wojownicy Saracenów. Historia opowiada o tym, co się wydarzyło podczas tej jednej, bardzo ważnej potyczki.

W centrum uwagi znajduje się Roland, jeden z najbardziej odważnych rycerzy Karola. Można go sobie wyobrazić jako superbohatera tamtych czasów, z błyszczącym mieczem i nieustraszonym sercem. Niestety, wielu z jego towarzyszy zostało zdradzonych przez Ganelona, który był zazdrosny i zły.

Ganelon był jak czarna owca w stadzie. Poszedł do wrogów i obiecał im, że pomoże im pokonać chrześcijańską armię. To był bardzo podstępny plan, jak ukryty pułapka. Jego zdrada sprawiła, że tylna straż wojsk Karola, prowadzona przez Rolanda i jego wiernych przyjaciół, znalazła się w okropnym niebezpieczeństwie.

Armia Saracenów była ogromna, jak potężna fala, która zbliża się do brzegu. Byli liczniejsi niż rycerze Rolanda. Roland stanął przed trudnym wyborem: albo wezwać na pomoc główne siły Karola, albo walczyć sam. Myśl o wezwaniu pomocy była trudna, bo chciał pokazać swoją siłę.

Jego przyjaciel, Olivier, był bardzo mądry i widział niebezpieczeństwo. Powiedział Rolandowi, że powinni zadąć w róg, zwany olifant. Ten róg był jak syrena alarmowa, która miała przyciągnąć uwagę Karola. Ale Roland, w swojej dumie, odmówił. Chciał być jak lew, który sam pokonuje przeciwników.

Bitwa była zaciekła. Wyobraź sobie to jak starcie gladiatorów, gdzie każdy cios ma znaczenie. Rycerze Rolanda walczyli dzielnie, niczym lwy broniące swojego terytorium. Używali swoich mieczy, jakby były przedłużeniem ich ramion, a tarcze amortyzowały uderzenia wroga.

Niestety, przewaga wroga była zbyt duża. Roland został śmiertelnie raniony. Wtedy zrozumiał swój błąd. Jak uczeń, który po lekcji zdaje sobie sprawę, że powinien był słuchać nauczyciela. Na łożu śmierci, przywołał swojego przyjaciela Oliviera.

Roland w końcu zadął w olifant, ale było już za późno. Dźwięk rogu niósł się po górach, jak smutna pieśń. Karola Wielkiego usłyszał go i odwrócił się, aby pomóc. Był jak ojciec wracający, by ratować swoje dzieci.

Karol znalazł swoich poległych rycerzy. Jego gniew był jak burza, która przetacza się przez miasto. Odnalazł zdrajcę Ganelona i sprawiedliwość została wymierzona. Historia ta uczy nas o odwadze, lojalności, ale także o konsekwencjach pychy i zdrady. To była epicka opowieść o chwale i stracie.