Frederic Bastiat Co Widać I Czego Nie Widać

Witajcie drodzy studenci! Przygotujmy się razem do egzaminu z dzieła Frédérica Bastiat, "Co widać i czego nie widać". Skupimy się na kluczowych pojęciach i argumentach. Pamiętajcie, damy radę!

Rozdział 1: Co widać i czego nie widać. Bastiat przedstawia podstawową zasadę ekonomii. To rozróżnienie między natychmiastowymi i widocznymi efektami a długoterminowymi i niewidocznymi skutkami. Często koncentrujemy się tylko na tym, co widać.

Stłuczone okno to klasyczny przykład. Właściciel domu musi zapłacić szklarzowi. To „widać” – bodziec dla szklarza. Ale „nie widać”, że właściciel mógłby wydać te pieniądze na coś innego. Może kupiłby nowe buty?

Zniszczenie to nie zysk. Wojny i katastrofy naturalne niszczą bogactwo. Odbudowa może dać pracę. Ale to nie tworzy nowego bogactwa. Po prostu przywraca stan sprzed zniszczenia. "Co widać" to praca przy odbudowie, "czego nie widać" to utracone możliwości.

Podatki. To kolejny ważny temat. Rząd pobiera podatki, żeby finansować projekty. "Widać" nowe drogi i szkoły. "Nie widać" pieniędzy, które podatnicy mogliby wydać inaczej. Może na inwestycje, może na konsumpcję.

Subwencje. Rząd daje firmom dotacje. "Widać" przetrwanie tych firm. "Nie widać" kosztów dla podatników. "Nie widać" też firm, które mogłyby powstać bez dotacji dla konkurencji. Pamiętajcie o tym, pisząc o subwencjach!

Kredyt publiczny. Rząd pożycza pieniądze, żeby finansować projekty. "Widać" realizację tych projektów. "Nie widać" obciążenia dla przyszłych pokoleń. Będą musiały spłacać długi.

Maszyny. Bastiat odnosi się do obaw o to, że maszyny zabierają pracę. "Widać" zwolnienia pracowników. "Nie widać" wzrostu produktywności i obniżki cen. To z kolei może stworzyć nowe miejsca pracy w innych sektorach.

Pamiętajcie! Bastiat uczy nas patrzeć szerzej. Patrzeć na wszystkie skutki decyzji ekonomicznych. Nie tylko na te natychmiastowe. Analizujcie "co widać i czego nie widać" w każdym przypadku.

Podsumowanie: