Cuda świętego Charbela Anatolij Bajukański

Kochani Uczniowie!

Dzisiaj chcę Wam opowiedzieć o kimś niezwykłym, o kimś, kto może stać się dla Was inspiracją w Waszej codziennej drodze przez szkołę i życie. Mowa o świętym Charbelu, którego historia, choć dawna, jest pełna lekcji, które możemy odnaleźć także w naszych podręcznikach i na szkolnych korytarzach. Czasem wydaje nam się, że życie świętego to coś odległego, zarezerwowanego dla ludzi żyjących wieki temu. Nic bardziej mylnego! Święty Charbel, żyjący na przełomie XIX i XX wieku w Libanie, jest dowodem na to, że wartości, które przynoszą prawdziwy rozwój, są uniwersalne i zawsze aktualne.

Kim był święty Charbel? Był prostym mnichem, który wybrał życie w odosobnieniu, w górskiej pustelni. Jego życie to był przede wszystkim czas dyscypliny i pokory. Nie szukał rozgłosu ani dóbr materialnych. Całe swoje życie poświęcił modlitwie, pracy i służbie Bogu. Wyobraźcie sobie, że w dzisiejszym świecie, pełnym pośpiechu i ciągłego dążenia do czegoś więcej, ktoś świadomie wybiera prostotę i skupienie. To jest właśnie pierwsza lekcja, jaką możemy wynieść z życia świętego Charbela – lekcja cierpliwości i skupienia.

W szkole często mamy mnóstwo rzeczy do zrobienia: lekcje, zadania domowe, projekty, dodatkowe zajęcia. Czasem czujemy się przytłoczeni. Święty Charbel uczy nas, że kluczem do sukcesu jest dyscyplina wewnętrzna. To nie chodzi o to, żeby być surowym dla siebie, ale o to, żeby nauczyć się organizować swój czas, koncentrować na zadaniu i nie poddawać się, gdy coś jest trudne. Kiedy macie do nauczenia się długiego tekstu na historię, albo skomplikowanego wzoru na matematykę, pomyślcie o świętym Charbelu. On z determinacją wykonywał codzienne obowiązki, dążąc do duchowego wzrostu. Waszym celem jest wzrost intelektualny i rozwój Waszych talentów. Każde zadanie, nawet to najtrudniejsze, jest krokiem na tej drodze.

Co jeszcze możemy podziwiać w życiu świętego Charbela? Jego nieustępliwość w dążeniu do celu. Był mnichem, który żył w trudnych warunkach, ale nigdy nie narzekał. Skupił się na tym, co ważne – na rozwijaniu swojego ducha i pogłębianiu relacji z Bogiem. Dla nas, uczniów, to oznacza, że nie możemy się zniechęcać trudnościami. Czasem dostajemy złą ocenę, albo coś nam się nie udaje. Ważne jest, żeby się podnieść, wyciągnąć wnioski i spróbować jeszcze raz. Święty Charbel pokazuje nam, że prawdziwa siła tkwi w wytrwałości.

Jak to się ma do nauki? Nauka to proces, który wymaga czasu i wysiłku. Nie przychodzi z dnia na dzień. Tak jak święty Charbel potrzebował lat, aby osiągnąć głębokie zjednoczenie z Bogiem, tak i Wy potrzebujecie czasu, aby opanować nowe umiejętności, zrozumieć skomplikowane zagadnienia. Każde przeczytane słowo w książce, każde rozwiązane zadanie, to budowanie Waszego intelektualnego fundamentu. Święty Charbel żył w prostocie, ale jego życie miało głęboki sens. Nasza nauka również powinna mieć sens. Nie uczymy się tylko dla ocen, ale po to, żeby rosnąć, żeby stawać się mądrzejszymi i lepszymi ludźmi.

Kiedy czujecie się zmęczeni, zniechęceni, kiedy macie ochotę wszystko rzucić, przypomnijcie sobie o świętym Charbelu. Pomyślcie o jego zdyscyplinowanym życiu, o jego skupieniu na tym, co najważniejsze. On nie szukał łatwych dróg. On wybrał drogę, która prowadziła do prawdziwego wzrostu. Wasza droga w szkole to również taka droga. Nie zawsze będzie łatwa, ale jeśli podejdziecie do niej z determinacją i pokorą, będziecie mogli osiągnąć rzeczy, o których Wam się nie śniło.

Warto również zastanowić się nad tym, jak święty Charbel podchodził do swojej pracy. Był prostym rolnikiem i mnichem, a mimo to, wszystko co robił, robił z oddaniem. Nawet najprostsze czynności traktował jako okazję do rozwoju i służby. Dla Was w szkole, każda lekcja, każdy sprawdzian, każde ćwiczenie to taka „praca”. Jeśli podejdziecie do niej z takim samym zaangażowaniem, zobaczycie, jak wiele możecie się nauczyć i jak wiele możecie osiągnąć. To właśnie w codziennym wysiłku tkwi siła do wzrostu.

Święty Charbel stał się dla wielu symbolem nadziei i uzdrowienia. Nie przez swoje spektakularne czyny, ale przez swoje życie pełne pokory, wiary i wyrzeczenia. Wierzę, że również w Waszych sercach jest wielka siła. Siła do nauki, do przezwyciężania trudności, do wzrastania. Niech historia świętego Charbela będzie dla Was przypomnieniem, że prawdziwe wartości – dyscyplina, pokora, wytrwałość i skupienie – są kluczem do rozwoju i do osiągania szczęścia. Pamiętajcie, że każdy dzień w szkole to kolejna szansa na to, żeby stać się lepszą wersją siebie. A wzory takie jak święty Charbel są po to, by nam w tym pomóc.

Z całego serca życzę Wam owocnej nauki i nieustającej motywacji!